Family reunited

Daar stonden ze dan, papa en mama op het vliegveld van Johannesburg. Heel raar, spannend en ontroerend om elkaar hier na 3,5 maand weer te zien. Ze waren er al een paar dagen, dus de auto en de eerste nachten waren geregeld en wat een LUXE. In plaats van opgevouwen te zitten in een bus, lag ik nu languit op de achterbank. Geen uitzoekwerk van welke bus en taxi ik na het overstappen moet nemen, maar papa achter het stuur die simpelweg de door mij gedicteerde route in de TomTom typt. Wel even opletten dat de ruitenwissers niet bij iedere afslag heen en weer gaan en dat je de politiecontroles langs de weg niet mist, want er wordt hier links gereden. De Zuid-Afrikaanse politie is trouwens niet zo corrupt als ik gewend was in Madagaskar. Het is je beste vriend, zeker als blijkt dat papa zelf ook bij de jutenclub zit. Heel fijn dat de snelheidsboetes niet uitgeschreven worden :D Terwijl papa zorgde dat zijn vrouwtjes snel doch veilig van A naar B werden gereden, was mama blij dat ze weer lekker kon kloeken en bemoeien. Ik voelde me weer even kind en hoefde niet meer overal zelf op te letten en over na te denken. Of toch wel. Ze worden oud en dus vergeetachtig. Iedere minuut werd er gezocht naar belangrijke pasjes, tassen of brillen. Laatstgenoemde is hun leven geworden, want niks kan meer met het blote oog bekeken worden. Zolang ik tot tien bleef tellen was het allemaal best lachwekkend ;)

Hoewel het lichaam hun ouderdom begint te verraden, houden ze hun geest graag jong. Ik nam de oudjes mee in de backpackerswereld. Niks gepland, geen deluxehotels, maar lekker op de bonne fooi naar hostels. Drankspelletjes met Engelsen in de gemeenschappelijke ruimte, slapen in een slaapzaal als er geen plek meer is voor een doubleroom, stiekem hijsen aan Zuid-Afrikaanse jointjes en drank bedelen bij andere gasten toen we te laat aankwamen om nog boodschappen te doen. Ook waren ze niet vies van wat avontuur. Bungelend aan en glijdend van een zipline verkenden we de bergen, kliffen en wateren van een natuurpark. Die ouwe kon z'n geluk niet op, dus pakten wij samen nog even de extreme. 160 km per uur, haren naar achter en wangen op stand hamster, VET! Ons adrenaline niveau zat ook behoorlijk hoog toen we al kajakkend op zoek gingen naar krokodillen, nijlpaarden en haaien. HOLYMOLY dat hele water zat vol met die monsters! Zo goed als dat wij op het water zijn, waren we gelukkig geen ontbijtje voor hen.

Wie (Zuid-)Afrika zegt, zegt Kruger Park, dus wij konden niet achterblijven in de speurtocht naar de BIG5. In onze gehuurde auto, afgewisseld door een gamedrive, vergaapten we ons aan alle mooie dieren die dit geweldige park te bieden heeft. Veraf, dichtbij, liggend of in actie, het kan allemaal. Af en toe was het wel even billen knijpen als een gevaarte van een neushoorn ineens op onze auto afkwam of wanneer een leeuwin haar welpen al brullend beschermde tegen ons als indringers. We konden bijkomen van alle indrukken in een bushtent onder een prachtige, overvolle sterrenhemel en omringd door piepende hyena's en brommende leeuwen.

Ons laatste avondmaal samen in Zuid-Afrika nuttigden we in een uitgestorven maar super leuk restaurantje. Na een lekker lapje vlees van de braai (bbq) en een heerlijk Zuid-Afrikaans wijntje wilde moeders nog even "greets aan de kok(/cock?)" doen. Ik ben heel benieuwd hoe de serveerster dit door heeft gegeven aan de keuken ;) De volgende ochtend brachten we onze laatste uurtjes samen door bij fantastische watervallen. Ten slotte werd ik met tassen vol boodschappen bij mijn laatste bestemming in de Eastcape afgezet. Met tranen die over mijn wangen rolden zwaaide ik mijn lieve, grappige, soms irritante maar vooral FANTASTISCHE ouders uit op hun weg naar Johannesburg en uiteindelijk Nederland. Wat ben ik dankbaar dat ik zoveel mooie momenten heb mogen delen met hen tijdens een gedeelte van mijn reis.

En dan nu, met mijn busticket en paspoort inclusief visum in mijn hand, zit ik klaar voor mijn busrit naar Mozambique. Gereed voor wéér een nieuw, maar ongetwijfeld geweldig avontuur!